Irene Hedwig Gräfin Schaffgotsch urodziła się 29 maja 1877 roku w miejscowości Klagenfurt (Klagenfurt am Wörthersee) w Austrii.

Była jedyną córką hrabiny Helena Sofia Maria Karolina Jellacic de Buzim (1852-1926) i hrabiego Rudolf Gotthard Schaffgotsch (1848-1931).

Podobno cieszyła się doskonałym wychowaniem, wyjątkowym wykształceniem i pogodą ducha, jak również wielką sympatią ówczesnego świata arystokracji - tak przynajmniej z ogromnym zachwytem pisano o niej w roku 1895 na łamach ekskluzywnego Wiener Salonblatt (Wiedeńska Gazeta Salonowa/Towarzyska). Okazją ku temu były jej 18 urodziny.
Irena była drugą żoną Hansa Karla Gottharda Schaffgotscha, syna Joanny i Hansa Ulricha Schaffgotschów.
Hans Karl Gotthard Schaffgotsch owdowiał w roku 1914. Jego żona Paula Schaffgotsch (Paula von Fürstenberg) zmarła 23 listopada 1914 roku w Dreźnie. Półtora roku później, 22 maja 1916 roku, wówczas już 57-letni Hans Karl Gotthard, poślubił w Wiedniu właśnie Irenę Schaffgotsch. Irena nosiła wprawdzie nazwisko Schaffgotsch, ale nie była jego bliską krewną. Pochodziła z linii Wilczyckiej (Czechy), od hrabiego Antoniego Gotarda. Wspólnym przodkiem dla obu w VI pokoleniu był hrabia Jan Antoni Gotard (1675-1742) z linii Cieplickiej.

​

Ciekawostką jest, że Irene Hedwig Schaffgotsch przez wiele lat była członkinią wolnomularskiego, „arystokratycznego“ klasztoru "Maria Schul" w Brnie (Brünn). Brno było wtedy stolicą margrabstwa morawskiego w Cesarstwie Austrii. Klasztor znajdował się w centrum miasta na tzw. „Wielkim Placu“ (Großer Platz), na rogu Krapfengasse. Tam z fundacji hrabiny Franziski von Magnis auf Straßnitz wybudowano szlachecki klasztor żeński "Maria Schul“. Klasztor należał do "Zakonu Niewolnic Cnoty", jednego z trzech najważniejszych zakonów żeńskich w dawnej Austrii. Podstawowym warunkiem wstąpienia do klasztoru „Maria Schul“ było arystokratyczne pochodzenie jak również prowadzenie cnotliwego i pobożnego trybu życia. Nie było konieczności składania ślubowań czy też noszenia typowego odzienia sióstr zakonnych (habitu). Można było opuścić klasztor aby zrobić urlop czy też spędzić dłuższy czas ze swoją rodziną, od kilku tygodni nawet do kilku miesięcy w roku.

Irene Schaffgotsch w trakcie wieloletniego pobytu w klasztorze żyła w odosobnieniu, a swój wolny czas spędzała poświęcając się nauce śpiewu, jak również odwiedzała spektakle teatralne i koncerty. Za swoją wieloletnią działalność dla DAMENSTIFT MARIA SCHUL została wyróżniona tytułem "Ehrenstiftsdame" - "Honorowa Dama Zakonu". Również babka Ireny przez wiele lat żyła jako siostra Józefa Teresa w klasztorze salezjańskim w Wiedniu.
Przypuszczam, że Irene Schaffgotsch wstąpiła do zakonu krótko po osiągnięciu pełnoletności i (co jest pewne) należała do niego aż do momentu poznania swojego pierwszego męża, czyli owdowiałego Hansa Karla Gottharda Schaffgotscha. Wieloletnia przynależność do zakonu wyjaśnia jej wyjątkowo długie jak na tamte czasy „staropanieństwo“. Nie wiem co skłoniło ją do decyzji wyjścia za mąż, tym bardziej za już 57 letniego wdowca Hansa Karla Gottharda. Być może względy finansowe, chęć zabezpieczenia na "lata spokojnej starości"?

Ich małżeńskie szczęście nie trwało długo. Małżonkowie przeżyli wspólnie niecały rok. Hans Karl Gotthard zmarł 25 lutego 1917 roku w Kopicach.

Irena po jego śmierci opuściła Kopice. Jedenaście lat później, mając już 51 lat, 28 maja 1928 roku odważyła się ponownie wyjść za mąż. Jej drugim wybranym został 34-letni Cézár von Simay (1894-1963). Irene Schaffgotsch zmarła bezpotomnie 25 września 1942 roku w Budapeszcie w wieku 65 lat.

​

​

▷Jeśli korzystasz z /lub udostępniasz mozolnie zebrane i opublikowane przeze mnie tutaj informacje, uszanuj proszę moją pracę/mój czas i podaj źródło, czyli linka/adres mojej strony. Będę Ci za to bardzo wdzięczny :) 

​

© kopice.org

 19 września 2022 (Ostatnia aktualizacja 5 listopada 2023)

Fotografię archiwalną portretu Ireny pokolorował Jacek Kucharczyk © Koloryzacja starych fotografii